İlk maç...

Pazar saat 4'te ilk gerçek basket maçı vardı Doruğun.

Sabahları uyumayı seven, erken kalkmayan bi çocuk olarak cumartesi de pazar da 7'de dikildi.

Ve tüm gün "saat kaç" diye onmilyardokuzyüzmilyon... defa sordu.

Allahım o ne heyecan.

Sanki hayatında tam saha basketbol oynamışta başına geleceleri biliyor.

Yani varya, çocuğa diyorumda bi de kendimi görsem.

Ay bi heyecan bi heyecan sardı beni.

Allahtan tüm anneler aynı durumdaydı da "heh ben normal bir anneyim"diyebildim.

Yalnız pek bi gururlandım ne yalan söyliyim. Sahaya fırlayıp karşı takımın çocuklarına çelme takıp hepiciini saf dışı bırakıp oğlucanımın basket atmasını istemedim değil.

Doruk böööyle oyunkurucu edalarında topu alıp geldikçe o iğrenç sesimle böğürmekten başka bi şey yapmadım tabiki :)

Hepsi sahada başka çocuklara dönüştüler.

Bize de tribünde anne-baba olmanın keyfini yaşattılar.

Bu günü hiç unutmazlar umarım.

Dori, Rüz, Noyi, Badiş, Can Abeş, Can Türe, Atafaik, Çağan 

Hepinize bravoooooooooooo

Okul hep sıkıcı değil neyseki...

Yeni bir dönem...

Dışarıda yemekteydik. Birden Aslıhan Doruğun elindekini gösterdi "ayyyy dişi çıktı" diyerek.

Tutmuş eliyle çekmiş, çıkarmış :)

Çok korktu kanayınca. Ama bi de gururlandı çıktı diye.

Bense şaşkınım "yine mi bi dönem bitti" diye.

Biri bitiyor diğeri başlıyor. Öğrendik artık :)

O ilk saftirikliğimiz geçti tabi.

Sırada hangi dönem var?

Bir dakika bir dakika öğrenmek istemiyorum. Nayırrrrrr...

Sapanca

SOSTES (Sosyal Tesis) ekibi olarak haftasonu güzel havaların keyfini çıkarmak için Sapanca'ya gitmeye karar verdik. Ne iyi etmişiz. Göl üzerinde kahvaltı, çardakta kahve ve sohbet keyfi. Harikaydı. Hızımızı alamadık. Maşukiye'ye gidip balıkları lüplettik. Ahhh o güveçte mantar ve salata varya. Yeme de yanında yat.

Emirgan Korusu

SOSTES :)

 9 senelik evliyim.

Evlendiğimizden beri aynı yerde oturuyorum.

Oturduğumuz sitenin bir sosyal tesisi var (SOSTES :))

Ama ne sosyal tesis :)

9 senelik evliliğimde bu sene hariç en fazla 10 kere gittiğim bi yer. (di)

Ta ki bu seneye kadar :)

Bu sene her allahın günü ordayız.

Çocuklar arkadaşlarıyla tam anlamıyla cozutuyorlar. Kan-ter içinde enerjilerini atıyorlar.

Biz anne-babalar sohbetteyiz. Biralar, çaylar, kahveler...

Bazen sohbete dalıp çocukların oynarken çıkardıkları canhıraş bağrışmalarını duymuyoruz.

O kadar yani :)

Çocuklar mutlu, bizler mutlu. Daha ne olsun :)

Bu arada 19 Temmuz'da (1908:) ameliyatımızı olduk.

İyileşme süreci düşündüğüm gibi zor geçmedi. Süresi biraz uzun oldu o kadar.

Doruk ameliyat günü hariç bizi zorlamadı diyebilirim.

Doktor geniz etinin çok büyük olduğunu ve bu ameliyatın kaçınılmaz olduğunu söyleyince içimiz rahatladı.

Bu arada ameliyatmı yoksa SOSTES'te arkadaşlarıyla geçirdiği zamanlarmı bilmiyorum Doruğu çok olumlu etkiledi.

Daha sosyal bir çocuk oldu. Tüm bunlar için çok mutluyum tabiki.

2013 tatil

Bu sene tatili iple çektim. Çok güzel bir tatil geçireceğimize inanıyodum.

Gerçekten de öyle oldu :)

Kaldığımız yer, hava, Doruk...

Her şey o kadar sorunsuzdu ki :)

Özellikle deniz olayından vazgeçip havuza yönelince huzura erdik.

Ne de olsa tatil dönüşü ameliyata karar vermiştik ve deniz suyunun bize faydası olmayacaktı.

Otelin denizi kötüydü gerçekten. Yapacak bir şey yok.

Havuz da seven bir aile olduğumuz için gayet mutlu olduk.

Doruk, Tchibo'dan alıp bir kenara kaldırdığım şişme botla geçirdi tüm tatili.

Onunla boğuşmaktan acayip keyif aldı.

Arada kolluksuz yüzdük.

Erim'in valiz hazırlarken "Heee tabi. Kitap okuyabilmek gibi bir hayalin var galiba" şeklindeki yorumuna rağmen yanıma aldığım kitabı bitirdim :)

Tatilini, çocuklarını çocuk klübüne teslim ederek geçiren aileler olabilir tabi ama benim zaten böyle bir hayalim yoktu :)

Yemyeşil çam ağaçlarının olduğu bir yere gittik.

Doğa, ben ve huzur :)

Sonuç: Harika bir tatil.

Doruk'tan sonra ilk defa bekar günlerimizde olduğu gibi dönmek istemediğim bir tatil oldu.

Darısı seneye ve sonraki ve sonraki ve sonraki ve....

tatillere :)