Oğluuuşşşşşşşşşşşşşş

18-19 gidiyo aylar. Sen kocca bi adam oldun. Evde anniiiiii annniiiiiii diye dolaşıyosun. Malla (Mualla)'yi ismiyle çağırıyosun. Hele bi Doduuu (doruk) diyişin varya bayılıyorum. Bi çok kelime var bildiğin ama bana yetmiyo, daha çok istiyorum. Nönkör ben. Geç konuşacağından korkarken şimdi de daha fazlasını istiyorum.

İş dönüşü beraber yapıyoruz alışverişimizi uyduruk Diasadan. Elinde krakerin. Rüşvetsiz oturmazki benim oğlum napiyim.

Sonra eve gelince bi karıştırıyosun ne alınmış, eksik gedik var mı diye :)

Ne çok benzettim bu resimde kendi küçüklüğüme bi bilsen. Anneaneye de benzetiyorum sık sık herkes babaya benzediğini iddia ederken :) Annem gurur duyarım bana benzerse diyo. Keşke huylarında benzese ona. Onun gibi sakin, huzur dolu, mutlu bi insan olabilsen. Şükretmeyi bilen. Sevgi dolu. Daha ne isterimki.

İlle de mutfağa gidiyosun boş kalınca. Ne varsa orda...
Yatağın üstünde seni kuruladığımız tülbenti kafana geçirip oyun oynamaya bayılıyosun. Biz kalbmiz ağzımızda düşcen diye aportta beklerken.
Çöpü çıkardığımda kovayı çıkarıp sen koyuyosun geri illaki.
Masayı beraber hazırlıyoruz senle :)
Uyumaya gittiğimizde baba sana iyi geceler öpücüğü verip odadan çıktığında arkasından el sallıyosun o görebilecekmiş gibi.
Gece uyurken anniii annniii diye sesleniyosun bana. Sabah bizim yatakta uyanıyosun mutlaka.

Kepçelere taktın bu aralar. Nerde görsen sesini yapıyosun.
Kendin kayıyosun kaydıraktan artık.
Kurutma askısının üstüne örtü örterek yaptığımız çadır bozmasında oyalanıyosun biraz.
Kakalarını tuvalete atıp ba baay kakalar yapıyoruz beraber. Belki sana bi başlangıç olur alışkanlık kazanman için.
Banyo yapmayı çok seviyosun. Suları bi şişeden diğerine aktarıyosun.

Kitaplara bakmak diil de onları tek tek taşımak bi yerden bi yere ilgini çeken. Oysa hikayeler okusak beraber keşke.

Tamir seti aldık sana. Ama biz oynuyoruz pek çok oyuncağınla olduğu gibi. İlgini bi şeylere çekmek o kadar zorki. Belkide bütün gün evde bakıyosun sıkılıyosun zaten. O yüzden akşam ilgini çekmiyo hiç bişey. Ama haftasonu da öylesin işte ne biliyim.
Akşam yatmadan altını son bi kez değiştirip pijamalarını giydirmek o kadar zorki. Sanki canını yakıyoruz her seferinde.
Elindeki bi şeyi vermeye çalışıp bizi kandırıyosun son anda geri çekerek. Oyun yapıyosun yüzünde koccaman haylaz bi gülümsemeyle.
Bi şeyi 10 kere söylettiriyosun. 10 mu 30 kere bazen. Mesela Derinlere gidip yastık atıcak Derin'le Doruk lafını belki 50 kere söylemişliğim vardır.
Kendin yemiyosun ama biz (baba) pek izin vermedik üstüne dökersin diye. Dün salatayı mıncık mıncık yerken o kadar şekerdinki. Kıtır kıtır. Bana kalsa çoktan verirdim önüne döksen de saçsan da. Elbet öğrenicen kendi kendine yemeyi ama...

Büyüyosun işte ne diyim. 2 yaş sendromu var daha önümüzde. Korkuyorum sana yetememekten. Kolay hallolabilecek bişeyleri çözümünü öğrenmediğim, bilemediğim için çözememekten. Özgüveni tam bi çocuk olmanı istiyorum. Korkuyorum seni yanlış yetiştirmekten. Bi can, insan şekillendirmek var işin sonunda. Nasıl korkmaz insan. Bizim verebildiklerimizle güçlenen...

Seni çok seviyorum bi tanem. Bunu hiçbişey değiştiremez ama sen kendini sev önce. Barışık ol kendinle, mutlu olmayı bil ufak şeylerle.