Etrafta çocuklar olunca gayet güzel vakit geçirdik.
Onlar da kendileri gibileri istiyolar doğal olarak :)
Doruk, biri onunla ilgilenince yüzüne bi gülümseme oturtuyo. Çok komik ama. Gülüyo ve o gülümseme yüzünde kalıyo. Kendini sevdirme çabaları diyorum ben. Bu abi de Doruğu çok sevdi ve git gel onu mıncıkladı. Bizim kimseye gitmeyen yabani oğlumuzu başkasının kucağında görmekte benim için gaaayet ilginçti tabi :)
Bu da Pazar'dan bi fotoğraf. Burda da o dediğim gülümseme yüzüne yapışmış :)Hatta Ege Doruğu kucağına ilk aldığında Doruk yanağını Ege'nin yanağına yapıştırdı. Çok alem bu çocuk ya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder