Dün akşam oğlumun tırnaklarını uyanıkken kestim. Tamam yine itiraf ediyorum uykusu vardı. Ama olsun. 10 parmak. 1, 2, 3.......10. Kestim. Erim'e bakış attım. Nasıl yani? diye. Oğlumun büyüdüğünü böyle zamanlarda daha iyi farkediyorum. Anlıyo, dinliyo ve uyguluyo. Tabiki bu anın fotosunu çekemedim. Alakasız bişiyler koydum. Maksat blog resimlensin, şenlensin. Bu arada oğlum hala iki uyku uyuyo. O yüzden 11'lerde yatıyoruz. Bakalım. Mualla ablasına çok iş düşüyo tabi. Yemek, ilgi, alaka. Bi şekil bunu da halledicez. Belki de anasına ve ananesine çekmiştir çocuğum. Eh, biz de Bezgin Bekir'den halliceyiz. Aman uyusun diyo bi yanım. Nasıl olsa ömrü boyunca bu kadar uyuyamıycak :)
Tebrikler diyorum, bizimkinin de hiç belli olmuyor sağı solu hadi oğlum "çıt çıt" yapalım diyorum, bazen hiç sesini çıkarmadan duruyor, rahatça kesiyorum, bazen de kestirmek için başlıyor, ilk tırnaktan sonra vazgeçiyor :))
YanıtlaSil