Anneeeciiimmmmmmm :)

Annem, bi tanem sağolsun pazar günleri Doruğu almaya başladı yine. Çocuğu olmayan anlayamaz ama boş boş bakmak bile insanı nasıl dinlendirir anlatamam. Ne yapılır bu boş 5-6 saatte? Hiiççç aptal saptal şeyler işte. İpin ucu kaçmış ev toparlanmaya çalışılsa işin içinden çıkılmaz. Bi yere gidip bişiyler yenir, kahve içilir ama eve gidip biraz da olsa uyumaya vakit kalmaz. Ama nasıl iyi gelir varya... İki laf edilemeyen kocayla bişiyler konuşulur unutulmamışsa söylenecekler ya da anlattım sanıpta anlatılmamışlar belki gün yüzüne çıkar şanslıysak. Bi de çocuğunuzu emanet ettiğiniz canınız annenizse, sizden daha iyi bakacağınıza eminseniz çocuğunuza, yani kafa rahatsa başka ne istenirki. Sayılı zaman çoook çabuk geçer.
Peki ben nasıl öderim annemin hakkını acaba? Bir bilen var mı?

Hele bir de Doruğu aldığımızda sokak kokar buram buram. Üstü başı batmıştır. Düşünürsünüz kesin çocukken ben de böyle kokardım. Bizimde çocukluğumuz sokakta geçti ne de olsa. Bizle olduğundan çok daha iyi vakit geçirdiğine emin, teslim alırsınız çocuğunuzu. Mahalle ortamı başkadır. Yaşamayan bilmez. Bütün çoluk çocuk dökülür sokağa hava güzelse. Babaneler, ananeler iş başındadır genelde haftasonu. Torun bakarlar. Ama benim annem gerçekten severek bakar. Görev bilmez hiç az görse de Doruğu. Sormaz bana ne yiycek içecek diye. Kendi zaten düşünür. Kaçta uyuyacak demez mesela huyunu suyunu tam bilmese de. Anlar ne zaman uykusu geldiğini, uyutulması gerektiğini. Ben çıkarken bin bir şey söylerim "şu saatte kalktı, şunu yedi, bunu yedi diye". O "tamam kızım sen merak etme" der kendinden emin. Ne de olsa çocuk sever, daha da önemlisi insan sever benim annem. Anlar dilinden. Benim söyleyeceklerimden çok onun gözlemleri önemlidir. Çocuğu okuyabilmesi...
Annem, canım. Hep yüreğimin derinliklerinden söylemişimdir zaten Doruğu alıp eve dönerken sağoooolll anneeemmmmm diye. Bi daha söyleyeyim sağooolll anneciiimmmmmmmmmm. Seni çok seviyorum.