Erim ve Doruk yemeğini bitirdi. Ben masada kaldım birazcık daha. Sonra farkettirmeden gittim yakınlarına. Uzaktan seyrettim onları. Canlarım :)Uzaktan baktım ama yanınızda olmak istedim o an. Seyrettim biraz sessizce çaktırmadan.
Baba oğul. Şimdilerde biraz itişmeli kakışmalı idare ediyosunuz. Düşünüyorum bi an "ya pabucum dama atılırsa bi süre sonra". Çok fena kıskanırım. Gerçi haksızlık etmemek gerek. Artık beraber güzel güzel oynuyorsunuz da. Legodan kuleler, çiftlik yapıyorsunuz. Ben yemeğimi yiyorum arada tv'ye göz atarak hatta. Ohh diyorum içimden bu günleridemi görecektik :)
Bu arada hasta etmişiz oğlanı. Soğuk algınlığı :(
Bugün Aslıhan ve Mualla ablayla gittiler Meral hanım'a. Ben çıkamadım işten. Meral hanım sokmuş odaya Doruğu, çıkarmış Mualla ablayı öyle muayene etmiş. Bizimki ağlaya ağlaya bi hal olmuş. Geçen sefer de en son gördüğümde dr'u depikliyodu :) Napalım bizim muayeneler de böyle geçiyo. Acaba diyorum başka doktor olsa napar Doruk?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder