Bunu da yaptım valla napiyim :)

Eskiden olsa parkta kenara köşeye tuvaletini yaptıran annelere gıcık olurdum. Çok kötü bir görüntüydü benim için. "-dü" derken hala ama aynı şeyi ben de yaptığım için durumu hafifletiyorum kendimce -dü- ekiyle :)
Dün iş çıkışı Doruğu devralınca parka götürdüm. Bezi yoktu yine. Yanımızda da ne bez ne yedek kıyafet. Aman en kötüsü hemen atlarız arabaya döneriz eve dedim. Orda Doruk sallandı, kaydı. Bi ara "çişin var mı oğlum" dedim. Yok dedi. Oyun oynuyo çocuk bölermi hiç. Sonra "seni çok gizli bir yere götürücem. Ama kimseye söyleme bak tamammı" dedim. Birden "nereye" dedi. Belliki ilgisini çekmiştim. Orda ağaçların arkasında bir yer buldum. Götürdüm yaptırdım. Bi an utandım kendimden. Ama "amaan çocuk bu, çişi de gelir napalım yani" dedim içimden. Yani bu durumlara da düştüm söylemesi ayıp :) Tuvalet olayında fena gitmiyoruz şimdilik. Bu işler karışık işler büyük konuşmamak gerektiğini çoktan öğrendim :) Yaşayacağız, göreceğiz yani.

Niye bütün çocuklar parkta ayakta sallanmak, kaydırağa ters ters binmek gibi abuk ve subuk şeyler yaparlar acaba?
Ha unutmadan gizli yerimiz resimdeki ağaçların arkası oluyor :) Gizli ama, lütfen kimseye söylemeyelim :)