Uzun süre yazmayınca ne yazacağını unutuyor insan.11 Kasım'da diş doktoruna götürdük Doruğu. Siyahlıklar vardı dişlerinde. Birkaç gün öncesinden dişçi muhabbetine başlanıp üstüne bir de "dişçide" kitabı hatmedilse de -bütün ümitlerime rağmen- Doruk muayene olmak istemedi, hastanede sürekli ağladı. Sonunda girişte ağzını açmaya ikna edildi. Doktor çok şeker genç bir adamdı. Yapmadığı şaklabanlık kalmadı. Neyse. Sadede gelirsek önemli bir şey değilmiş ama diş fırçalama alışkanlığını kazandırmamız gerekiyormuş. Bunun yanında uyurken süt içme ve emzik olayını da bırakmalıymışız. (O kadarını ben de biliyordum da nasıl olacaktı?) Çıkarken bize sticker verdiler. O günün akşamı sütümüzü biraz erken içtik. Arkasından dişlerimizi fırçalıyacağız deyince koşa koşa banyoya gitti Doruk. Şaşırmadım desem yalan olur. Dişler fırçalandı, sticker yapıştırıldı, (Ne möhem bir şeymiş meğer sticker) emzik alındı (Ne vazgeçilmez bir şeymiş bu emzik) ve uyundu. Hadi ya bu kadar kolaymıymış dedim. Ertesi günlerde hep "yok fırçalamayacağım" demesini bekledim. 2 yaş kafa ağrısı varya başımızda. Ama gel görki bu zamana kadar yani 13 gündür her gece bu şekilde devam ettik. 1 gece yolda uyuya kaldı sadece. Yanlız tabiki biliyorumki bu hep böyle gidecek diye bir şey yok. Şimdilik iyi gidiyoruz yani :)
Fotonun konuyla alakası yok tabi. Dişçide oğlum sürekli ağlarken fotosunu çekip psikopat anne etiketi yemekten korktum :)
Biz de akşam yatarken süt içiyoruz :( birkaç zamandır arkasından su veriyorum, çünkü o ara diş fırçalamaz :( Sütünü daha erken vermek istiyorum ama eve 19.30'da gelince onu beceremiyorum :(
YanıtlaSilBahar Doruk'ta Egemen gibi sütle uyuyordu. Ben nasıl yaparım acaba derken hiç sorun çıkmadı. Tabi bazen uykuya dalması zor oluyor ama yinede çok iyiyiz bence. Egemen yuvaya gittiği için erken uyuyordur tabi.
YanıtlaSil