Bazen çocuğu kendi haline bırakmak lazım.
Yapamaz diye düşünmemek, güvenmek, sınırlarını zorlamasına izin vermek lazım...
Burak gelince onları Kilyos'a götürdüm.
Sabah hava pek sevimsizdi.
Gitsek mi gitmesek mi diye düşündüm.
Sonunda "amaaan olmadı kumlarda oynarlar"dedim.
Gittik netekim :-)
Bir sürü de insan vardı.
Dalgalar fenaydı.
Üçümüz girdik. Burak olunca Doruk dalgaları düşünmedi bile. Arkasından gitti.
Dalgalara atlamaktan helak oldular diyeyim :-)
Ben de onlarla :-)
Başta Doruğu sürekli tuttum. Sonra baktım kendi başının çaresine bakıyo. Bir adım geride durdum.
Günün sonunda ben de dalgalara atlıyordum onlarla birlikte :-)
Dalgalar gerçekten büyüktü.
Erim olsa eminim ya suya sokmaz ya da kucağından indirmezdi :-)
Sonuçta hepimiz çok zevk aldık.
Sudan çıkmak istemedik.
Ahahhaaaa
Bu fotoyu özellikle koymak istedim :-)
Off, ne eğlenmişlerdir kim bilir! Kilyos sahil de şahane görünüyor Nesli, ne iyi yapmışsın!
YanıtlaSilÖperim :)
Evet Başak'çım. Öyle eğledi(k)ler ki :-)
YanıtlaSilKilyos dalgalarıyla meşhurdur. Biraz salağa dönüyorsun dalgalardan dayak yemekten ama :-)
Sevenlere güzel tabi.
Ben de çok öperim :-)
favorim son foto :) o durumda bile su yutmadığına göre artık okyanusta sörf yapacak kıvama gelmiş bence.
YanıtlaSilEvet evet bi sonraki aksiyon sörf olcak :-)
YanıtlaSilküçüklüğüme gittim, ben de dalgalarla oynamayı çok severdim.
YanıtlaSil