Aha. İşte suçlu bu dondurma.

Salı işten çıkıp Doruğu son zamanların eğlence mekanı parkına götürdüm. Bir salıncağa konuşlandık. Şimdiki zevkimiz bu. Milletin çocuğu en geç 1 yaş civarı salıncaktan kalkmama pozisyonuna gelir. Biz biraz geriden seyrediyoruz bu konuda. Bir kaç gün oldu bu salıncak deliliği. Bulutlara anne bulutlara diye diye 1,5 saat boyunca durmaksızın sallatıyo Doruk çocuğu. Gerçi parkta bir o yana bir bu yana dolaşmaktan daha iyidir ama bi zaman geliyorki aynı hareketi yapıp aynı pozisyonda durmaktan bir uyku hali basıyor, gergedan gibi esnemeye başlıyorsunuz söylemesi ayıp. Neyse. Nerde kalmıştık. Doruk efendi gayet güzel sesini çıkarmadan, bir şey istemeden sallanıyo. Ama ne oldu bilmiyorum. Beni deli dürttü. Oğlum gel dondurma alalım sana dedim. İstemiyo çocuk. Ben direttikçe direttim ve sonunda geri gelmek vaadiyle kandırdım oğlanı. Gittik bi tane algida dondurma aldık. Bi parçası zaten daha aldığımız yerde düştü. Geri kalanının birazı daha yalarken eridi. Ve ben çubuğun üstündee azcık kalan dondurmayı da foto çekecem diye bitirttim. Eve geldik, akşam yemeğimizi yedik vs yattık. Gece Doruk kucama al diye tutturdu. Ben biraz kızgın alıp salona götürdüm. Bu arada Doruk acıyo acıyo diye ağlama başladı. İçimden boğazı acıdı dondurma yedikya diye geçirirken Doruk okkalı bir kustu. Geceyi rahatsız bir şekilde geçirdik. Sabah bizi ishal ve ateş karşıladı. Hemen dr'dan randevu aldık. Doktor dondurmadan şüphelendi. Tabi ben vicdan azabından öldüm. Neyseki şimdi durumumuz iyi. Aranan anne layığını buldu yani.


İşte bu da sallanma delisi olan Doruğun yakalanabilen pozları.