Göz aç, kapa. İşte o kadar sürdü gibi geldi bu sefer :-)

1 haftalık tatilimizi İstanbul'da geçireceğimiz kesinleşince 3.5 atmaya başladım resmen. Kocca 9 gün. Nasıl geçer diye afakanlar bastı beni.


Amma velakin hiç düşündüğüm gibi geçmedi. Her gün dolu doluydu.
Çocukları Kilyos'a bile götüremedik çok istememe rağmen.


Pazartesi havuza gittik üçümüz. Ertesi gün Aslıhan ve çocuklar da katıldı bize. O gün kenardan ayakta atlamaktan çekinen Doruk kendini aşıp kulvarların olduğu yüksek yerden defalarca atladı :-)
Bizim "hadi evladım bak atla burdan. Bi şey olmaz, korkma yavrucuğum atla hadi" gibi saçma iteklemelirimiz hiç bir işe yaramazken akranını görerek havaya girmesi yetti :-)


Bu arada şunu da yazmadan edemeyeceğim;
Havuzda Aslıhan iki kızını hazırladı, kollukların taktı, güneş kremlerini sürdü, kendi havuza girdi, çıktı, şezlonga uzandı. Biz hala Doruğun kolluklarını şişiriyorduk. Nasıl :-)

Ertesi gün Tekirdağ'a gittik. Bu sefer kalmalı olacaktı. Seyhan amcanın minibüsüne doluştuk.
Tekirdağ'a gelince çekirgeler gibi kayısılara, bademlere, sebzelere saldırdık. Kendimizden geçtik :-)
Aslıhan şişme havuz almıştı. Ounu doldurduk. Çocuklar çimdiler resmen :-) Ertesi gün öğle yemeğinden sonra sürpriz bir şekilde Polonezköy'e gitme durumu çıktı. 1 gece de orda kaldık. Havuza doydu çocuklar. Trambolinde zıplarken fındık attık prens ve prenseslere :-) Geri kalan 2 günü de havuzda geçirince tatili bitiriverdik :-)

Bir insan evladı bir oturuşta kaç adet badem yiyebilir?

Bahsettiğim insan evladı benim bu arada.

Toplanan mısırlar anında haşlanıp lüpletildi :-)

Kayısılar muhteşemdi.

Hatta pazartesi Aslıhan 3 çocukla tekrar havuza gitti. Gözüm tabiki hiç arkada kalmadı.
2 çocukla 2 dakikada hazırlanabilen biri nasıl olsa 3 çocukla 3 dakikada hazırlanırdı :-)